Όχι στην Ευρώπη τον Πλεύρηδων

Του Niko Ago
«Οι άπλυτοι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ που μαζεύτηκαν για να χαλάσουν τη συγκέντρωση δεν μας τρομάζουν ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ» έγραψε ο Θανάσης Πλεύρης, γιος του γνωστού φασίστα Κάστα Πλεύρη, πρώην βουλευτής του ακροδεξιού ΛάΟΣ και της ΝΔ....
Αυθόρμητα του απάντησα εκεί ότι «η Ευρώπη που θέλεις εσύ και ο μπαμπάς σου, έχει φούρνους και “Αουσβιτς». Η αλήθεια είναι πως, σε ο,τι αφορά το μικρό Πλεύρη, η αναφορά σε φούρνους και σε Άουσβιτς, μπορεί και να τον αδικεί. Διότι, με μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο, δεν βρήκα ανάλογη τοποθέτησή του. Ο πατέρας του όμως, γνωστός και δηλωμένος φασίστας, αμφισβητίας επίσης του Ολοκαυτώματος, θα το έχει καμάρι κάτι τέτοιο.
Πάμε, όμως, στον Θανάση, τον «γκαταδρομέα», όπως αυτοαποκαλείται, διότι δεν είναι πρόθεσή μας να αποδώσουμε οικογενειακή ευθύνη.  Αυτό είναι προνόμιο των Πλεύρηδων και των ιδεολογιών που αυτοί υπηρετούν.  Σε μια από τις αμέτρητες ακροδεξιές και ρατσιστικές του τοποθετήσεις, λοιπόν, ως βουλευτής, πολιτευτής και «μαϊντανός» καναλιών, αναφερόμενος στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, μεταξύ άλλων, έχει πει:
«Η φύλαξη των συνόρων, δεν μπορεί να υφίσταται, αν δεν υπάρχουν απώλειες. Και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί!»,καταχειροκροτούμενος από τους «πατριώτες» που τον άκουγαν. Επίσης, για όσους καταφέρουν και μπαίνουν στην Ελλάδα, πρότεινε ισχυρά αντικίνητρα. «Όταν είσαι εδώ, δεν θα έχεις κοινωνικές παροχές, δεν θα μπορείς να φας, να πιεις, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο. Πρέπει να περνάνε χειρότερα από τις χώρες τους. Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος, σε αυτό που θα ζουν εδώ!», είπε. Εδώ και το βίντεο.
Εύλογα, λοιπον, γεννάται το ερώτημα: Είναι η Ευρώπη που εννοεί και ονειρεύεται ο (κάθε ακροδεξιός) Πλεύρης, η πραγματική Ευρώπη που θέλουμε όλοι οι άλλοι; Για αυτή την Ευρώπη χύθηκε τόσο αίμα; Για την Ευρώπη του μίσους, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού, της απανθρωπιάς, της αναλγησίας και της ακροδεξιάς ρητορικής, αγωνιά και φωνάζει ο κόσμος;
Μάλλον όχι. Ή, μάλλον, σίγουρα όχι. Αλλά όσο προς τα έξω, οι φωνές που ακούγονται είναι σαν αυτές των κάθε λογής Πλεύρηδων, που σπέρνουν κι άλλο μίσος, που διψούν για αίμα και για θανάτους, η δυσπιστία θα μεγαλώνει και το (όποιο) κύρος αυτών των διαδηλώσεων, θα συρρικνώνεται και θα χάσει κάθε αξιοπιστία.  Και οι συμμετέχοντες, κατ” επέκταση.