Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου Μηδέν αναπτυξιακά κίνητρα και φορολογική επίθεση χωρίς έλεος. Αυτό είναι το πρόγραμμα που επιφυλάσσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (να μη λησμονούμε και τις δικές τους ευθύνες) μέσω του νέου Μνημονίου για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Άλλωστε το κράτος νιώθει πλέον ως συνιδιοκτήτης και βασικός μέτοχος...
Και μάλιστα όχι μόνο παλαιάς κοπής, αλλά και αμετροεπής. Χωρίς εταιρική διακυβέρνηση. Ως αφεντικό που βάζει ό,τι ώρα θέλει το χέρι στο ταμείο, το οποίο θεωρεί... τσέπη του.... Ή αλλιώς ως νταβατζής, που παίρνει την είσπραξη χωρίς να προσφέρει καν προστασία... Μέσα από την υπερφορολόγηση, τις έκτακτες εισφορές και την υπέρογκη προκαταβολή φόρου οι επιχειρήσεις επί της ουσίας λειτουργούν με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών του κράτους. Και αυτά μέσα σε ένα χρηματοδοτικό περιβάλλον ασφυκτικό έως απαγορευτικό, με τα capital controls να επιδεινώνουν δραματικά τις ροές και την λειτουργία των επιχειρήσεων.
Δεν έχει σημασία αν αυτή η πολιτική οδηγεί σε συρρίκνωση της επιχειρηματικότητας και ρίχνει νερό στον φαύλο κύκλο της ύφεσης στην οικονομία. Δεν έχει σημασία αν θα οδηγήσει σε αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων, σε νέα λουκέτα, σε απώλεια θέσεων εργασίας και ανεργία, σε δραματική νέα συρρίκνωση του ΑΕΠ, την ώρα που είναι καθοριστικής σημασίας η αύξησή του. Αρκεί να ταϊστεί πρόσκαιρα ο κρατικός προϋπολογισμός με νέα έσοδα.
Πρόσκαιρα, γιατί σε βάθος χρόνου και σε προοπτική, η πολιτική αυτή είναι βέβαιο ότι θα γυρίσει μπούμερανγκ και θα αποτύχει, όπως έχουν αποτύχει όλες οι φορομπηχτικές πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα. Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει διόλου την κυβέρνηση. Άλλωστε δεν έχει σχέδιο. Δεν έχει όραμα. Δεν την απασχολεί το μέλλον της χώρας. Απλά επιδιώκουν να κερδίζουν χρόνο στην καρέκλα της εξουσίας.
Δεν τους απασχολεί διόλου που δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν ήδη μεταφέρει την έδρα τους σε Κύπρο και Βουλγαρία και η τάση φυγής παίρνει μαζικές διαστάσεις. Δεν τους απασχολεί καθόλου που τον Ιούλιο λόγω των capital controls υπήρξαν περίπου 16 χιλιάδες περισσότερες απολύσεις, εκτινάσσοντας την ανεργία, σε μια περίοδο όπου παραδοσιακά η εποχιακή εργασία βελτίωνε τους δείκτες.
Δεν αντιλαμβάνονται ή δεν τους απασχολεί ότι οι ξένοι επενδυτές είτε αποχωρούν είτε ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από τη χώρα. Δεν κατανοούν ότι νέα επένδυση δεν θα δουν ούτε με κυάλι με την πολιτική που ακολουθούν.
Ίσως και να μην αντιλαμβάνονται λόγω ιδεοληψίας την έννοια της επιχειρηματικότητας και να την έχουν στο μυαλό τους ενταγμένη μόνο σε ένα κρατικίστικο και κρατικοδίαιτο οικονομικό μοντέλο. Και καταστρέφουν αυτό που δεν κατανοούν.
Αν δεν αρχίσει να αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την επιχειρηματικότητα ως εταίρο και αρωγό στην προσπάθεια για ανάκαμψη της οικονομίας, αν δεν συνταχθεί αναπτυξιακός νόμος με κίνητρα για επενδύσεις και για βελτίωση της λειτουργίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς βέβαιο. Αν δεν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, χρηματοδοτικά αλλά και από γραφειοκρατικής πλευράς για την στήριξη και απορρόφηση κονδυλίων (ΕΣΠΑ κλπ) και κυριαρχήσει η φορομπηχτική και κοντόφθαλμα εισπρακτική λογική που σήμερα προκρίνεται, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι η περαιτέρω ερημοποίηση της οικονομίας.
capital.gr